Most jest "zbalansowanym dźwigiem wspornikowym" i charakteryzuje się centralnym przęsłem długości 145 m, z dwoma symetrycznymi rozstawami 72,5 m. Całkowita długość mostu, łącznie z przęslami przy wspornikach wynosi 292,0m. Przęsła są różnej głębokości, zapewniając zakrzywione podgrzewanie, co charakteryzuje typowy paraboliczny kształt dźwigara pokładowego. Głębokość przekroju poprzecznego różni się od maksymalnej wartości 10,0 m, na osi mostka, do minimalnej wartości 2,40 m, w środku i oporach. Górna powierzchnia ma szerokość 14,75 m i poprzecznie pochyloną do 2,5%, podobnie jak nachylenie poprzeczne drogi. Górna powierzchnia wykazuje zmienną grubość od minimum 25 cm, w połowie zakresu, do maksimum 45 cm, przy dwóch podporach pośrednich. Część listwy skrzynkowej charakteryzuje się powierzchnią dolnej powierzchni o zmiennej grubości w pobliżu estakady, aby utrzymać dolne sprasowywanie włókien poniżej dozwolonego maksymum w tym miejscu. Grubość betonowych wstęg wynosi 30 cm dla segmentów rozpiętości środkowej i 40 cm dla najbliższych segmentów estakady. Powirzchnia charakteryzuje się wewnętrznymi ścięgnami, gdzie układ rozciągania charakteryzuje się górną i dolną pozycją. Wewnętrzne ścięgna odgrywają istotną rolę podczas faz konstrukcyjnych z uwagi na ich działanie przeciwwagielające przeciwko samoczynnej aktywacji segmentów, a następnie zmniejszają pionowe odchylenie wolnego wspornika pod ciężarami ciężaru. Ścięgna górne są symetryczne do estakady, z liniową ścieżką w górnej płycie i krótkim odchyleniem pionowym w pobliżu końca zakotwienia ścięgna. Mocowanie ścięgna znajduje się na końcu każdego segmentu w obydwu wstęgach w górnym położeniu, gdzie zdefiniowano szerszą strefę grubości do 70 cm. Dolne ścięgno, uruchamiane na końcu etapu swobodnego stoku wspornikowego, znajduje się wzdłuż dolnej powierzchni z zakotwieniem końcowym ścięgna, zlokalizowanym w konkretnym r.c. wewnętrzne blistry. Układ dolnego ścięgna jest symetryczny do połowy przedziału środkowego i znajduje się na końcu boku. Platforma mostu jest podparta dwoma filarami i dwoma wspornikami przez łożyska teflonowo-stalowe. Na każdym podłożu znajdują się dwa łożyska garażowe, jedna z swobodnym przesuwem i jedna z jednokierunkowym (podłużnym) stopniem swobody. Podłużny ogranicznik mostu jest podawany przez tłumiki lepkie, które łączą segment pokładów oporowych z ścianką czołową opornika, które wykazują stałe zachowanie pod obciążeniami statycznymi i przemieszczeniem / prędkością w wyniku działania dynamicznego w celu rozproszenia obciążeń sejsmicznych. Pod poprzecznym kierunkiem most jest przymocowany do filarów i oporników za pomocą jednokierunkowych łożysk do kół, do ładunków statycznych. W przypadku silnych działań sejsmicznych poprzeczne siły poprzeczne są przesyłane przez r.c. klucze ślizgowe zlokalizowane w intradzie sekcji powieszchni. Na 1 i 2 charakteryzują się tym samym kształtem, ale różną wysokością, odpowiednio, 17.40m i 16.15m. Estakada ma kształt pustego przekroju prostokątnego o wymiarach zewnętrznych 8,0 m poprzecznych i 6,0 m oraz grubości siatki 60-80 cm. Na górnym moście znajduje się kapitał główny, o tym samym wymiarze zewnętrznym kierunku estakady, ale o stałym typie. Na szczycie kapitału głównego znajdują się dwa łożyska r.c. bloku, który przenosi pionowe i poziome poziomy reakcji na pokładzie. Na wzdłużnej krawędzi kapitału głównego zbudowane są dwie ściany o wysokości 1,25 m i grubości 60 cm. Te części estakadt są użyteczne podczas etapów konstrukcyjnych stropów wsporczych, w których segment płyt musi być zamocowany na obrotach, stosując tymczasowe wsporniki na górze tych ścian. Odcinek podstawy Piersia jest podłączony do r.c. masywna prostokątna podstawa, o wymiarach 11,0mx13,0m i grubości 2,0m, założona na pierścienie ścianek membranowych, zdolnych do przenoszenia w głębokich statycznych i sejsmicznych siłach pochodzących z nadbudówki. Obie podpory są typu wylewanego. Dobór tego typu został poparty ze względu na odpowiednią wysokość karku tylnego, który osiąga 8,8 m w SP1 i 10,5 mw SP2 oraz wysokie działanie sejsmiczne, które można rozwinąć tradycyjną, pełną ścianą oporową. Struktura oporowa ma gniazdo górnej belki o kształcie litery L, które jest połączone z tylną ścianą. Siedzenie belki odbiera zarówno pionowe, jak i poziome reakcje pomostu mostkowego, przez podkładki łożyskowe i sejsmiczne podłużne urządzenia oraz ciśnienie wsteczne wypełnienia wału. Siedzenie belki jest podtrzymywane przez wiele ścian ścinających o przekroju prostokątnym o grubości 1,0m i długości 4,9 m, wyrównanych do podłużnej osi pokładu. Każda ściana ścinająca jest założona przez podłoże pośrednie r.c. płyty, do dwóch głębokich ścian szczelinowych przenoszących obciążenia statyczne i sejsmiczne na głębokości ziemi, pochodzących z nadbudówki i ciśnienia ziemi. Sejsmiczny projekt mostu został oceniony poprzez nobliwe analizy. W szczegółach przyjęto, że w ekstremalnych sytuacjach morskich (Most Limit State) most tworzy ciągliwość w części podstawowej dwóch filarów w kierunku poprzecznym i rozprasza siłę bezwładności wzdłuż kierunku wzdłużnego z powodu lepkich amortyzatorów na oporach. Urządzenia te wykazują nielinearne zachowanie z prędkością (to dlatego, że lepka właściwość cieczy znajdującej się wewnątrz urządzenia), dlatego urządzenie sejsmiczne ma ograniczoną siłę maksymalną, którą można rozwinąć, zmniejszając ryzyko przeciążenia ścian tylnych ścian i podparcia powierzchni.