Celem projektu jest dostosowanie obecnego przestarzałego systemu linii S.S. 145, do nowych wymogów ruchu związanego z ciągle zwiększającą się aktywnością turystyczną na Półwyspie Sorrentina. Rozwiązanie uzupełnia prace częściowo już zrealizowane, a częściowo zarzucone w 1997 r., umożliwia połączenie północnej części Pozzano, wybrzeża Castellamare di Stabia i regionu Vico Equense. Rozwiązanie wymaga przede wszystkim specjlnego tunelu, który zaczyna się od skrzyżowania Pozzano z linią w obrębie wybrzeża i łączy się podziemią z istniejącym tunelem w rejonie Vico Esqunece. Całkowita długość tunelu wynosi 5.136,22 m. Wzdłuż tunelu możemy zidentyfikować: - połączenie Pozzano, które ma być dokończone i w większości już jest sfinalizowane. - tunel Pozzano rozpoczyna się od względnego skrzyżowania i schodzi do dołu Italcementi na łącznej długości 1,042,09 m, w tym linia pośrednia o długości 46,39 m, która wymaga dokończenia. - sztuczny tunel włączony do otwartej przestrzeni w kierunku szybu Italcementi ma długość 60 m. - Tunel Punta Orlandi, już wykończony, ma długość 1256 m. - sztuczny tunel włączony do otwartej przestrzeni w kierunku szybu Bikini połączony z podstacją wentylacyjną ma długość 47 m. - Tunel Scrajo I zakłada wykończenie 219,30 m oraz pozostałe 57,90 m przed tunelem i pozostało 377,53 m. - Ten ostatni ma 30 m długość połaczenia z dworcem kolejowym. - Tunel Scrajo II został zrealizowany na 450,88 m długości łączac się z już istniejącym tunelu Scrajo Seiano stając się jednym tunelem o łącznej długości 1739, 71 m. - Projekt jest zgodny z obowiązującymi normami, a zwłaszcza z przepisami LL.PP N. 7398 z dnia 06.12.1999 i N. 7735 z 08.09.1999 zgodnych z ANAS. Dużą uwagę poświecono starannemu doborze technologii kopania tak, aby respektować granice sejsmażno-wibrometryczne nałożone przez Circumvezuvian sieć kolejową na omawiane segmenty.