Projekt Dworca autobusowego miał nie tylko spełniać podstawowe funjcje związane z transportem, ale także zagospodarować cały obszar, jako wielofunkcyjny osrodek miejski. Projekt powstał z konieczności przystosowania Dworca do współczesnych warunków bezpieczeństwa i poprawy funkcjonalności starego budynku zaprojektowanego i zbudowanego w latach ’80. Wówczas projekt nie został dokończony z powodu złego zarządzania środkami i uchybień w kwestii bezpieczeństwa. Dlatego, całkowicie nowy szkic dotyczył tak wzoru ruchu samochodowego jak i wewnętrznych ścieżek dla pieszych w terminalu. Wraz z reorganizacją przepływu samochodowego i pieszego, zostało wyznaczone inne zastosowanie zakrytych i odkrytych obszarów dworca autobusowego, w celu zapewnienia systemowi wielofunkcyjnych pomieszczeń bardziej korzystnych i wydajnych ekonomicznie. Strategicznym zadaniem przebudowy projektu jest realizacja następujących punktów: - powiększyć zdolności operacyjne dworca autobusowego, - polepszyć jakość transportu publicznego, - rozlokować na stacji autobusowej również obszary o charakterystyce miejskiej, - rozwinąć kryterium maksymalnego bezpieczeństwa, - rozwinąć za pomocą techniki komputerowej, funkcje kontroli i zarządzania, - rozwinąć działalność. Budynek przeznaczony do objęcia funkcji terminalu autobusowego i zadań zewnętrznych linii transportu, ma trzy wyraźnie rozpoznawalne segmenty, każdy o przekroju prostokątnym z centralną przestrzenią przeznaczoną do parkowania autobusów. Na rzucie, budynek podzielony jest na skrzydła wschodnie, zachodnie oraz południowe, które ze wzgledu na dużą różnicę poziomów drogi dojazdowej zostały zaprojektowane na różnych rzędnych wysokościowych. Funkcje obiektu zostały przypisane w nastepujacy sposób: Poziom +2: taras widokowy, Poziom +1 wejście główne – hol – kasy biletowe, Poziom 0: plac autobusowy przyjazdy i odjazdy, Poziom-1: parking prywatny i służbowy oraz dla pojazrów pod wynajem